Jan James ontmoette haar partner, liedjesschrijver / gitarist Craig Calvert, op de Michigan State University. Jan groeide aldaar in Michigan op in een visresort dat door haar familie gerund werd. Ze zong in het kerkkoor en leerde gitaar spelen van een man uit Tennessee die ze 'Catfish' noemde. Jan kon goed zingen en dat wou iedereen horen. Ze ontmoet haar partner Craig Calvert in een café en meteen hing er muzikale chemie in de lucht. Calvert had juist een pauze ingelast bij zijn eigen punkband en zag het wel zitten om met James een nieuw muzikaal avontuur aan te gaan.

Ze begonnen samen te spelen en ontwikkelden naast liefde voor elkaar een muzikale chemie, die is uitgegroeid tot een groot geluid en gevoel dat is gekleurd met blues, soul en de zoete dynamiek van de beste rock. In de omgeving van Detroit kregen ze een solide reputatie en Jan James werd door de Detroit Metro Times verkozen tot beste zangeres. Later verhuisden beiden naar de blues hoofdstad Chicago. Ze werden één van de favoriete bands in clubs zoals Buddy Guy’s Blues Legends, Taste Of Chicago en The House Of Blues. Ze deelden het podium met Koko Taylor, John Mayall, Little Feat, James Brown en B.B. King. In 1992 verscheen op Z Records hun debuut demo "Last Train". Die demo werd opgepikt door Provogue Records en die brachten in 1994 het album "Last Train" in Europa uit. James lanceerde een promotietournee, met akoestische en elektrische optredens op radio en televisie en een hele reeks concerten in Nederland, België, Duitsland en Scandinavië. Er volgden met "Color Of The Rose" uit 1995, "Soul Desire" uit 1997 en het uitstekende "Limousine Blues" uit 2000 nog drie albums bij Provogue Records. Jan James kreeg staande ovaties in een toneelstuk dat opgevoerd werd in het Royal George Theater in Chicago, waarin zij de rol vertolkte van blueslegende Janis Joplin. Na de albums "Ring Around The Moon" (2010), "Calling All Saints" (2017) en Justify (2020), hebben James en haar band nu anno 2023 met hun nieuwe album,"Time Bomb", een duidelijk statement gemaakt van waar ze nu staan.

Veel ervaring dus en dat heeft geleid tot "Time Bomb", een album dat bij beluistering misschien wel als een typisch rustige bluesalbum klinkt, maar haar krachtige stem en Calvert's gitaarspel tillen deze plaat degelijk naar een ander niveau. De weg naar deze nieuwe plaat, bracht James samen met Craig Calvert (gitaar/ bas), Jake Loomis (drums), Bob Long (keys), Brian Gephart (sax) en David Seman (harmonica) van de Midwest naar Europa, door de studio's van bekende producers, op podia met de grootste namen in de muziek. En het begon allemaal in een klein café bij de Michigan State University. Het nieuwe album is dan ook een plaat geworden die de geschiedenis omvat, weerspiegelt en vervolgens overtreft. In deze 13 nummers verweven Jan en Craig universele thema's met iets directer en persoonlijker aanvoelen, waardoor "Time Bomb" een spiegel is van het nu.

De plaat opent heerlijk met retro grooves, in het springerige "Swingin' in the Sweet Sunshine", en zijn de Motown geluiden niet ver weg. Alle nummers van "Time Bomb" zijn geïnspireerd door de tijd waarin we leven. Het schrijven van deze melodieën en teksten geeft Jan en Craig's troost temidden van deze vreselijke puinhoop die onze maatschappij heeft gecreëerd. Hetgeen duidelijk is in de twee volgende songs , "Stronger Now" en "Desperate Times". Tragische wanhopige situaties gebeuren overal, bijna elke dag, maar we moeten een manier vinden om door de emoties heen te gaan, is de boodschap. Jan James heeft een krachtige, soulvolle en tevens ook donkere stem die past bij het tragere, humeurige "Sometimes Love's Like That" met wederom die mooie saxgeluiden van Brian Gephart en het hoopvolle "Let Love Surround You" waarin Calvert deze song afsluit met een prachtige ingetogen bluessolo.

Dus zelfs met de zwaarste inspiratiebronnen neigt de muziek naar hoop en genezing. En zijn we weer toe aan een meer emotievolle gitaar solosolo in de titeltrack, "Time Bomb", die de chemie tussen Jan's soulvolle zang en Craig's gitaarspel bevestigt, maar ook in tal van andere nummers laat Calvert prachtige bluessolo's op ons los. De boodschap blijft steeds het geluk, vind het, zie het, voel het, grijp het, houd het vast, geef het - omarm en deel alle liefde die je kunt vinden in "Too Late Now". In de volgende songs zit er hoorbaar ook veel soul in Jan en Craig's uitdrukking van geluk, al laat een titel als "Blood on Your Hands", anders vermoeden. Deze song was een reactie op de opstand van 6 januari, de bestorming van het Amerikaanse Capitool. Het schrijven over politieke gebeurtenissen, is niet hun ding, maar het kwam er zo gewoon uit. Craig maakte de muziek en de teksten schreven zichzelf. Jan's songwriting en vocale inleving zijn op hun best in deze toch wel vrolijke song, maar ook als ze haar beschouwingen over liefde en relaties met oprechtheid en openhartigheid overbrengt in "Love is the Answer", met alweer Calvert's prachtige bluessolo op het einde, en in het vrolijke "Don't It Feel Good" is het weer genieten. Het diepe inlevingsvermogen van alle muzikanten in deze songs resulteert in een virtuoos wervelend geluid.

"Always the Blues" is een perfecte afsluiting van het album. Het is typisch Jan en Craig songwerk, dat teruggaat naar de kern van hun samenwerking en gedeelde liefde voor de blues. Deze song benadrukt de veelzijdigheid van Jan's zang, terwijl deze langzaam brandende afsluiter de ingewikkelde kant van Craig's gitaarrepertoire laat zien, waardoor dit nummer en het album met veel verve wordt afgesloten. "Time Bomb" van Jan James is een verzameling blues songs die aanspreken en nog even blijven hangen. Jan James brengt haar verhalen op een heel emotionele manier en laat je met haar stem voelen wat haar blues betekenen. Fans van haar eerder werk zullen haar stijl herkennen in die dingen die haar sound zo succesvol maken. Zij die Jan James pas nu ontdekken, zullen zeker aangetrokken worden door haar unieke en natuurlijke talent.